Bu secki, Edward Saidin sürgün, göcmenlik, sömürgenin temsil edilme bicimi ve günümüzdeki edebiyat elestirisi üzerine dokuz yazisini iceriyor. Akademi ve fikirler dünyasi ile kaba siyaset, devlet iktidari ve askeri güc dünyasi arasindaki fiili yakinliklarin görmezden gelindigi cagimizda, entelektüellerin ahlaki rehabilitasyona ve yeniden tanimlanmaya ihtiyac duydugunu belirten Said, herkesi bugünkü kültürel durumla hesaplasmaya cagiriyor ve Entelektüel sifatiyla icine kapatildigimiz disipliner gettolarin sinirlarini yikip gecmek, dünyanin nesnel temsilini uzmanlarla onlarin müsterilerinin olusturdugu kücük zümrenin eline birakmamak zorundayiz, diyor.