Yine bir Yourcenar. Bu kez uzun bir öykü. Anlati dediklerinden. Yani kisa bir roman. Ölesiye carpici ama. Kuzeyde bir yerdeyiz, Baltik Denizinin oralarda, Latviada. Böyle baslar hatiralarini anlatmaya Italyadan bir ses, Erichin sesi. Ekim devrimi gerceklesmis, Kizil Ordu ilerlemekte, karsi devrim de yandaslarini örgütlemekte Beyaz Ordu. Silah arkadasligi, erkekler arasi dostluk, ifade edilmez tutkulara da yol acar; bu erkek dünyasi bir de köhne bir soylulukla birlestiginde, gurur, camdan ciceklere döner, en ufak bir ima bile kirar gecirir onlari. Erich, kimbilir, Sophieyi belki sevebilirdi diye düsünüyorum, Sophienin abisi olmasa. Hatta belki de, sevmisti. Ama sairin dedigi gibi, herkes sevdigini öldürür.