Baumanin akiskanlik kavrami, 20. yüzyilda yasanmis toplumsal ve politik dönüsümleri tarif etmeye dönük bir metafordur. Temsilini moderniteye ait kurumlarin cözülmesinde ve akiskan hale gelmesinde bulur. Bu cercevede akiskan modernite post-ütopyaci, post-fordist, post-Ulusal ve post-panoptiktir. Baumana göre, akiskan kapitalizmin son dönüsümlerinde, neoliberalizm belirleyici rol oynamistir. Bu dönüsümün özelliklerinden biri üretici toplumdan tüketiciler toplumuna gecistir. Bu gecise insanlari borclu bir irka dönüstüren belirgin ve carpici bir sürec eklenmekte, devletin yeni ama icler acisi rolü piyasa egemenliginin cellatligiyla sinirlanmaktadir. Bu devlette insan kaderinin radikal bir sekilde özellestirilmesi, endüstri ve finansin radikal ölcüde kuralsiz hale getirilmesiyle el ele gitmektedir. Toplumsal olarak insa edilmis topluluklarimiz, kimliklerimiz ve kurumlarimiz daha kararsiz ve