Bu zarif kitap, denizle ilgili metaforlarin evriminin ve eski Yunandan modern zamanlara kadar insan kültüründe izleyicinin rolünün izini sürüyor. Deniz, yasam icin kullanilani en eski metaforlardan biridir ve Blumenbergin gözlemledigi gibi, deniz yolculugu, siklikla hayat yolculuguyla karsilastirilmistir. Hepimiz gemi kazalarinin bu yolculukta oynayabilecegi rolü biliyoruz ve bazi durumlarda hepimiz baskalarinin kazalarina sahit olmusuzdur; ama güven icinde dururken yardim edebilecegimiz bir sey olmadigini da biliyoruz ve her durumda izleyici konumumuzu sürdürmek zorundayizdir. Blumenbergin ucsuz bucaksiz edebiyat bilgisi sayesinde, eski metinlerden ondokuzuncu yüzyil hatiralari ve modern konusmalara dek, insanlarin bu metaforlara verdikleri anlamlari katman katman görüyoruz; ve böylece de normal ifade tarzlarinin yapamadiklarini metaforlarin nasil yapabileceklerini anlamaya basliyoruz.