Yasamini bir otel odasinda kendi elleriyle noktalayan, cagdas Italyan edebiyatinin büyük ustasi Cesare Pavese 1908-1950 1949 yilinin eylül-kasim aylari arasinda yazdigi son romani Ay ve Senlik Ateslerinde, kalemiyle yarattigi dünyanin biresimini yapiyor sanki. Kendi gecmisiyle ve okurlariyla hesaplasiyor. Amerikada para-pul sahibi olduktan sonra, Ikinci Dünya Savasinin hemen ertesinde dogdugu köye dönen Anguilla, eski arkadasi Nuto ile yaptigi konusmalar araciligiyla cocuklugunun günlerine, kisilerine döner ve direniscilere ihanet ettigi icin öldürülen genc bir kizin ölüsünün yakildigi ates, ayni zamanda gecmisin de küllerini savuran bir senlik atesine dönüsür. Kisisel anilarla bezeli gecmisi dengeleyen simdiki zaman da, ayni oranda cetindir ve simgesini ailesini öldürdükten sonra evini tutusturarak bir baska senlik