1876 yili baharinda gayrimesru bebegimi dogurmak üzere evin erkeklerinden habersiz Büyükadaya gönderildim. Yanima Bedriye Kalfayi verdiler. Evin kadinlari baba ve agabeyime kücük bir hikaye takdim ettiler. Para kazanma hirsiyla yasayan babam yoklugumu dikkate alacak vaziyette degildi zaten. Sadece agabeyim bir süre uzaklarda olacagimi duyunca sasirmis. Sofrada kizilcik hosafini kasiklarken bir an donup kalmis. Ona öyle anlatildigi üzere, güya, talihsiz bir kaza neticesinde saclarim tutusup yandigindan, Bedriye Kalfa ile halamin Beyaziddaki konagina gidecegime, bu sayede kendimi biraz olsun toparlayacagima inanivermis. Böyle basliyor Gözyasi Konagi. Gencecik bir kadin, karninda bebegi, kederli ve magrur, adaya geliyor. Kaderden, ayip arayan gözlerden, hayata hükmeden erkeklerden uzaga Bir yanda ahlaka hürmet ve