Ben hep sahici olmayan biri olmustum. Kazadan önce bile Robert de Niro gibi sokakta yürüyor olsam, sigarami onun gibi yaksam ve hatta ilk denemede yakmayi basarsam, yine de söyle düsünürdüm Iste ben, tipki bir film karakteri gibi bir yandan sokakta yürürken bir yandan da sigara iciyorum. Anlatabildim mi Ikinci el. Filmdeki insanlar bunu düsünmüyor. Onlar sadece islerini yapiyorlar, gercek olani, hicbir sey düsünmüyorlar. Kazadan sonra iyilesirken, hareket etmeyi ve yürümeyi ögrenirken, hareket edebilmek icin anlamaya calisirken... Bütün bunlar zaten daha önce de olmus oldugum seyden daha fazlasini olmama neden oldu, yaptigim seylerle arama baska bir mesafe katmani daha ekledi. Kalanin isimsiz anlaticisinin basina gelen kazanin ne