Paul Lafargue, ne calismanin yadsinmasi ne de kendi icinde bos zamanin kutsanmasi olarak kaleme aldigi Tembellik Hakkinda, yasamin bir tür kutsanmasini gerceklestiriyor. Sadece sermaye dinini ifsa etmekle kalmiyor, teker teker bireylerin üzerinde karar kildiklari bir toplumsal deger olarak calismaya dayali tüm toplumsal sistemlerin gecersizligini savunuyor. Ayni zamanda hem gülünc hem ciddi, hem esprili hem de derinlikli bir metin olarak 19. yyin klasikleri arasindaki yerini almis Tembellik Hakki, sekiz saatlik is günü ve cinsiyet ayrimciligi olmadan esit ise esit ücret gibi taleplerin de sistematik bir bicimde ilk defa dile getirmis olmasiyla önem kazaniyor. Ah tembellik Merhamet et bizim bu bitmek bilmeyen sefaletimize Ah tembellik Sanatin, soylu erdemlerin