bir noktasi oldugunu kesfetmek. Zeldinin unutulmuslar tarihi, insanlarin hayata ve kendilerine ezelden beri bugünkü gibi bakmadiklarini göstermekle kalmiyor, umudun tükenmeye yüz tuttugu noktada insanligin imdadina yetisen seyin her zaman yeni bakis acilari, yeni düsünce bicimleri ve yeni yaklasimlar oldugunu hatirlatiyor. Kayip insanlik hafizasinin icinde kolayca tarihe gömülen bu zikzakli gecmis, Zeldine göre, insanligin gelisiminde her zamankinden daha umutsuz olmamizi gerektiren bir noktada durmadigimiza isaret ediyor. Insanlarin tarih boyunca aska, dostluga, sekse, korkuya, mutluluga, zamana ve yalnizliga karsi pek cok farkli bakis acisi gelistirdigini, iyimserlikle kötümserlik, merhametle acimasizlik, hosgörüyle bagnazlik, digerkamlikla bencillik, merakla uyusukluk arasinda her zaman gidip geldigini bilmek, cagin gözlüklerinden kurtularak yeni gözlükler edinme firsatini hazirliyor. Insanoglunun duygular dünyasinda kesfe cikmaya her zamankinden daha istekli oldugu bir cagda Zeldin, duygular tarihinin kuytularina isik tutarak, insanlik hafizasini tazeliyor. Son iki yüz yilin etkileyici teknolojik patlamasina ragmen insanoglu, özel hayat kulvarinda pek cok bakimdan hala emekleme cagini sürüyor. Zeldin bize kiyamete dogru sürüklenmekte olmadigimizi, bildik insanlik mücadelesini sürdürdügümüzü haber veriyor ve özel hayata yönelik yeni bakis acilari, insanlar arasi iliskilerde yeni bagliliklar, amac duygumuzu yeniden kazanmakta kullanabilecegimiz yeni yöntemler öneriyor. Kötümserlige direnenler Insanligin Mahrem Tarihini sevecekler.