Yolu kisa süreligine de olsa bu sehre düsmüs bir yolcuyum ben. Tüm bu kesmekesligin icinde avare adimlarla yürüyen, agirdan alip vitrinleri seyreden bir adam. Ayazim vurdugu yanaklarimi gizledigim atkim ile yasaran gözlerimi silmeye calisiyorum. Ellerim paltomun ceplerinde, kaygisiz, mirildanarak Sihhiyeye dogru yürüyorum. Gencligimi, ilk palazlandigim yillari, genc yasinda topraga verdigim kemanciyi hatirliyorum. Yasadigim her ani Karalar baglayarak gecirdigim koca sehir, seninle carpmaya baslayan yüregim, seninle yasadi, bütün kederlerini. Misafirperverligin, sicakkanliligin, mertligin baskalarinaydi. Ben seni ciddiyetinle tanidim, rengin hep soguk ve solgundu benim icin.