Bu ülkede sanki hep günesli yaz sabahlarina uyandim... Italya deyince, hep güzel günler, sevincler, coskular geliyor aklima. Bu ülkede sanki hic kötü günüm olmadi. Cenovada kederden, ayriliktan öleyazan ben degildim. Gece yarisi otobüslerinde kenti, kentleri bir uctan bir uca kat eden de. Ne ariyordum peki Kimin, neyin pesindeydim Italyada Carlo Levi ve Cesare Pavesenin pesine takildigim da oldu, mutsuz yazari bir otel odasinda hayatina son vermeden önce yalnizken hayal ettigim Piemonte günleri, geceleri de. Floransanin renkleri ve bicimleriyle sarmas dolastim, Romada eski taslar ve suyun uyumuyla husu icinde. Venedikte yüzümde maske, sehvetli kalabaligin arasinda yalnizdim. Italya deyince Napolinin gürültülü sokaklariyla diz boyu yoksullugu da geliyor aklima.